พ่อคือผู้ที่ให้เราหลายสิ่งๆสำหรับผม เป็นผู้เติมเต็มจากสิ่ง ที่ว่างเปล่าที่เหมือนแก้วน้ำที่ว่างเปล่า เติมเต็มให้มี ชีวิต จิตวิณญาน เลือด เนื้อ เป็นผู้สอนสั้งหลายๆอย่างให้รู้จักผิดถูกดีชั่วเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี ที่ไม่เคยปล่อยให้ลูกเมียต้องอดอยาก ถึงแม้ร่างกายจะรับไม่ไหวแต่ถ้าเพื่อลูกเมียแล้วถึงกับยอมเสียสละชีวิตสุขสบายของตน เป็นผู้ปลอมใจให้กำลังใจในหลายๆเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องร้ายแรงแค่ไหนก็ตาม คอยรับฟังให้กำลังใจอยู่เสมอสุขก็สุขด้วยกันทุกก็ทุกด้วยกันเจ็บก็เจ็บด้วยกันถึงลูกจะเติมโตเป็นผู้ใหญ่แต่งงานมีครอบครัวแต่สำหรับสายตาของผู้เป็นพ่อก็ยังเห็นเป็นเด็กตัวน้อยๆสำหรับเขาอยู่เสมอซึ่งทำให้พ่อไม่สามารถเลิกที่จะหวงเราได้ ถึงบ้างครั้งจะมีบท ที่ดุด่าว่ากล่าวอย่างไม่มีเหตุผลก็ตามชอบทำตามใจตัวเองในบางครั้ง ทำเป็นหน้าดุเสียงดังแต่ก็แค่นั้นหล่ะ คือเขาเป็นหวงตัวเรามากกว่าที่ตัวเราหวงตัวเราเองเสียอีก ที่พวกลูกๆขี่มอไซค์ไปมาคิดว่าเขาไม่เป็นหวงหรอเอาง่ายๆแค่คุณก้าวเท้าออกจากบ้านพ่อก็เป็นหวงเราแล้วคิดไปโน่นคิดไปนี้ ในชีวิตที่พ่อจะขอลูกมีเพียงอย่างเดียว คือ ขอแค่ให้ลูกเป็นคนดีของสังคม ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนเพียรวิชาเป็นพอ เพื่ออนาคตของตัวลูกเอง พระคุณของพ่อนั้นยิ่งใหญ่เกินว่าจะมาหาคำใดๆมาบรรยายได้จนหมด สิ่งที่เราจะพอตอบแทนพระคุณของพ่อนั้นได้ คือ ร่ำเรียน เพียรวิชา เดินทางสู่หนทางที่ถูกต้องเพื่อ อนาคตอันสดใส และเป็นคนดีของสังคม ( ผมขอจบลงเพียงเท่านี้ สวัสดีครับ )
แถมให้เล็กน้อยครับ เป็นกลอนพ่อและแม่ผมชอบมาก
อันดวงใจพ่อดวงใจแม่ สะอาดแท้กว่าทุกสิ่ง
ดวงใจพ่อดวงใจแม่ สะอาดแท้กว่าสิ่งไหน
ดวงใจพ่อดวงใจแม่ สะอาดแท้กว่าสิ่งใด
ดวงใจพ่อดวงใจแม่ ท่านมีไว้เพื่อลูกเอย
( นาย ตวัน จันทนากร )
